-
1 bos
bōs, bovis (dat. /abl. pl. būbus или bōbus) m., f.bovi imponĕre clitellas погов. C — надеть на быка вьючное седло (т. е. возложить на кого-л. невыполнимое для него поручение)Lūca b. Lcr, Sil — «луканский бык», т. е. слон2) (греч.) бычок, рыба из семейства камбаловых O, PM3) шутл. ремень из бычачьей кожи Pl -
2 clitellae
clītellae, ārum, f. le bât. - quid refert meā cui serviam, clitellas dum portem unicas, Phaedr. 1, 15, 11: que m'importe qui je doive servir, du moment que je porte un bât unique? - clitellas bovi imponere, Cic.: bâter un boeuf (= donner à qqn un emploi qui ne lui convient pas).* * *clītellae, ārum, f. le bât. - quid refert meā cui serviam, clitellas dum portem unicas, Phaedr. 1, 15, 11: que m'importe qui je doive servir, du moment que je porte un bât unique? - clitellas bovi imponere, Cic.: bâter un boeuf (= donner à qqn un emploi qui ne lui convient pas).* * *Clitellae, clitellarum. Plaut. Le bast qu'on met sur un asne ou autre beste.\Impingere clitellas. Horat. Hurter le bast. -
3 bos
bōs, bŏvis, m. f. [st2]1 [-] boeuf, vache. [st2]2 [-] un poisson inconnu (comparable au turbot). - [gr]gr. βοῦς, βοός -- dor. βῶς. --- radical βοϜ - au plur.: boves, boum, bobus ou bubus. - bovi clitellas imponere, Cic. Att. 5, 15, 3: poser un bât à un boeuf (= confier à quelqu'un une fonction qui ne lui convient pas).* * *bōs, bŏvis, m. f. [st2]1 [-] boeuf, vache. [st2]2 [-] un poisson inconnu (comparable au turbot). - [gr]gr. βοῦς, βοός -- dor. βῶς. --- radical βοϜ - au plur.: boves, boum, bobus ou bubus. - bovi clitellas imponere, Cic. Att. 5, 15, 3: poser un bât à un boeuf (= confier à quelqu'un une fonction qui ne lui convient pas).* * *Bos, bouis, com. ge. Datiuum et ablatiuum plurales bobus per syncopam facit, et more veterum bubus. Colum. Cic. Boeuf, ou Vache.\Bos, Aucunesfois signifie pecune, par ce que anciennement la monnoye estoit marquee d'une figure de boeuf, ou brebis: dont vient Pecunia, pecuniae. Plin.\Bos in lingua. Erasmus. Proverbe dict envers ceulx qui n'osent dire la verité, à cause de l'argent qu'on leur a baillé pour se taire.\Armenta boum. Virgil. Troupeaus de boeufs et de vaches, Vacheries, Troupeaus d'aumaille.\Custos boum. Ouid. Bouvier, Vachier.\Labores boum. Virgil. Terre labouree par les boeufs, Labourage de boeufs.\Mugitus boum. Virg. Muglement, ou Buglement de boeufs.\AEripes bos. Ouid. Qui ha les pieds d'arain, ou ferrez d'arain ou de fer.\Albis bobus venerari Deum. Horat. Sacrifier des boeufs à Dieu.\Bos cerebrosus. Colum. Fol, Troublé du cerveau, Tournis.\Contumaces boues. Colum. Restifs.\Cruda bos. Horat. Vache qui ne digere point bien sa viande.\Bouem disiunctum curare. Horat. Penser et traicter un boeuf descouplé.\Forda bos. Ouid. Vache pleine, qui ha un veau dedens le ventre.\Immunis bos aratri. Ouid. Qui ne tire point à la charrue.\Intacta bos. Horat. Qui n'a jamais porté le joug.\Lectus bos. Ouid. Choisi, Esleu.\Mutili boues. Colum. Qui n'ont point de cornes, Escornez.\Omniuorae boues. Plin. Qui mangent et devorent tout.\Opimi boues. Varro. Engressez en l'estable.\Passa iugum bos. Ouid. Qui a porté le joug.\Pasti boues. Virg. Repeuz.\Patuli boues. Plaut. Qui ont les cornes larges et ouvertes.\Perdomiti boues. Colum. Achevez de donter.\Ruricolae boues. Ouid. Labourant la terre.\Triumphatus bos. Ouid. Tué et sacrifié en un jour de triomphe.\Amouere boues per dolum. Horat. Desrobber.\Conterere boues. Lucret. Les trop travailler.\Boues curare. Plaut. Penser, Traicter.\Boues disiungere. Iuuenal. Descoupler.\Bos enectus arando. Horat. Recreu.\Dente non petit bos. Horat. Ne mord point. -
4 impono
im-pōno, posuī, positum, ere (in u. pono), I) hineinlegen, -setzen, -stellen in usw., konstr. mit Dat. od. m. in u. Akk. (s. Philol. Anz. 1873. S. 10), A) eig.: pedem in undam, Plaut.: in aliena aedificia fenestras et ostia, ICt.: alqm sepulcro, begraben, Ov.: coloniam in agro Samnitium, Liv. – praesidium, Liv.: praesidium Abydi (zu A.), Medione (zu M.), Liv.: praesidium arci, Curt. – B) übtr., jmd. in eine gewisse Lage bringen, hineinziehen, cuius amicitia me paulatim in hanc perditam causam imposuit, Cael. in Cic. ep.: alqm periculo, Petron.
II) auf etw. setzen, legen, stellen, aufsetzen, auflegen, A) eig.: 1) im allg.: alci coronam, Cic.: bovi clitellas, Cic.: dona aris, Verg.: herbam vulneri, Curt.: alqm rogo, Verg., od. in rogum, Cic.: alqm in ignem, Ter.: eo (sc. in equos), Caes.: in equum, in plaustrum, Liv.: iumento, Gell.: axi (= Wagen), Stat.: dextram in caput Numae, Liv.: diadema alci od. capiti alcis, Cic. u. Liv. epit.: ingenti mole sepulcrum, ein gewaltiges Grabmal errichten, Verg.: libum Iano, opfern, Ov.: pedem super cervicem, Curt.: admissarium od. marem equae, die Stute vom Hengste bespringen lassen, Colum. 6, 36, 4. – 2) insbes., α) als naut. t. t., imp. in naves, im Zshg. auch bl. imponere, einschiffen, an Bord bringen, legiones equitesque in naves, Caes.: aeris magnum pondus ad militarem usum in naves, Caes.: omnia sauciata corpora in rates, Sall. fr.: exercitum Brundisii, Cic.: milites vetustissimā nave, Suet.: navis, in qua est impositus, Lact.: ut semel imposita est pictae Philomela carinae, Ov.: quo (damit desto) maior numerus militum posset imponi, Caes.: per istos quae volebat clam imponenda, Cic. Verr. 4, 23. – β) als mediz. t. t. = einen Verband, ein Heilmittel usw. auf ein Glied, eine Wunde auflegen, fibulas (vulneri), Cels.: spongiam vulneri, Cels.: medicamentum, Cels.: apta dolori medicamina, Dict. – u. so imponi, v. Heilmitteln, aufgelegt werden, vulneribus od. in vulnera, Plin.: super umbilicum contra tormenta vulvae, Plin. – γ) als t. t. der Baukunst, ein Stockwerk aufsetzen, supra suum aedificium, Paul. dig. 8, 2, 24. – B) übtr.: 1) über etw. als Aufseher, Wächter (Wache), Befehlshaber aufstellen, setzen, vilicum, Cic.: consulem populo, Cic.: regem Macedoniae, Liv.: alqm legionibus, Tac.: custodem in hortis (in den G.) fructus servandi gratiā, Nep.: centuriones ad portas oppidi et custodias, Auct. b. Afr. – 2) auflegen, auferlegen, mit dem Nbbegr. des Lästigen = aufbürden, frenos animo alcis, Liv. – in alqm onus hoc omne, Plaut.: alci onus, Cic.: alci labores, Caes.: vectigal agris, Cic.: stipendio insuper imposito, Liv.: alci negotium, Cic.: leges, Cic.: consul est impositus is nobis, quem etc., Cic.: invidiam belli consuli, Sall. – alci impositum est m. Infin., Verg. Aen. 8, 410. Sil. 10, 656. – 3) jmdm. etwas aufheften, -aufbinden (einen Bären aufbinden), etwas weismachen, d.i. jmd. hinters Licht führen, hintergehen, täuschen, m. bl. Dat., praefectis Antigoni, Nep.: Herculi minime vafro, Sen.: Catoni egregie, Cic.: aliis, Sen.: morbo, Sen.: so auch si mihi imposuisset aliquid (Nom.), wenn ich durch irgend etwas getäuscht worden wäre, Cic. ad Att. 15, 26, 4. – impers., utcumque imponi vel dormienti posset, Petron. 102, 4. Vgl. übh. Jordan Cic. Caecin. p. 251 sq.
III) an etwas setzen, legen, A) eig.: claves portis, Liv.: manum calathis, Ov. – B) übtr.: 1) im allg.: extremam manum imponere alci rei, Verg., od. ultimam manum, Vell., od. summam manum, Plin., od. manum supremam, Ov., die letzte Hand anlegen, zu Ende bringen: impensam alci rei, Kosten auf etwas verwenden, Liv.: finem imponere alci rei, Liv., od. clausulam, Colum., ein Ende setzen, machen: finem imponere bello, Tac.: modum alci rei, Maß und Ziel setzen, Liv. – 2) gleichs. »anfügen«, a) im guten Sinne = beilegen, alci nomen imponere, teils mit Genet. des Namens, huic praedae ac direptioni cellae nomen, Cic.: vitiis virtutis nomen, Quint.: teils m. Acc. des Namens, etiam nomen ei rei, quod ante non fuerat, κατάληψιν imposuit, Cic.: filiis duobus Philippum atque Alexandrum et filiae Apamiam nomina imposuerat, Liv. – so auch imp. cognata vocabula rebus, Hor.: Scipionem, Afranium nusquam latrones et parricidas, quae nunc vocabula imponuntur, saepe ut (wie) insignes viros nominat, Tac. – imp. maiestatem verendam, Ov. – b) im üblen Sinne = zufügen, antun, verursachen, alci vulnus, plagam, vim, Cic.: labem, Liv. – / Archaist. Perf. inposivi, Caton. orat. fr. bei Fronto epist. ad Anton. Imper. 1, 2. p. 100, 7 N.: imposivit, Plaut. rud. 357. Cato orat. 2. p. 37, 8: Infin. Perf. imposisse, Plaut. most. 434. – Partic. Perf. synkop. impostus, Lucr. 5, 543. Verg. Aen. 9, 716. Iuvenc. 1, 514 u.a. Dichter.
-
5 impono
im-pōno, posuī, positum, ere (in u. pono), I) hineinlegen, -setzen, -stellen in usw., konstr. mit Dat. od. m. in u. Akk. (s. Philol. Anz. 1873. S. 10), A) eig.: pedem in undam, Plaut.: in aliena aedificia fenestras et ostia, ICt.: alqm sepulcro, begraben, Ov.: coloniam in agro Samnitium, Liv. – praesidium, Liv.: praesidium Abydi (zu A.), Medione (zu M.), Liv.: praesidium arci, Curt. – B) übtr., jmd. in eine gewisse Lage bringen, hineinziehen, cuius amicitia me paulatim in hanc perditam causam imposuit, Cael. in Cic. ep.: alqm periculo, Petron.II) auf etw. setzen, legen, stellen, aufsetzen, auflegen, A) eig.: 1) im allg.: alci coronam, Cic.: bovi clitellas, Cic.: dona aris, Verg.: herbam vulneri, Curt.: alqm rogo, Verg., od. in rogum, Cic.: alqm in ignem, Ter.: eo (sc. in equos), Caes.: in equum, in plaustrum, Liv.: iumento, Gell.: axi (= Wagen), Stat.: dextram in caput Numae, Liv.: diadema alci od. capiti alcis, Cic. u. Liv. epit.: ingenti mole sepulcrum, ein gewaltiges Grabmal errichten, Verg.: libum Iano, opfern, Ov.: pedem super cervicem, Curt.: admissarium od. marem equae, die Stute vom Hengste bespringen lassen, Colum. 6, 36, 4. – 2) insbes., α) als naut. t. t., imp. in naves, im Zshg. auch bl. imponere, einschiffen, an Bord bringen, legiones equitesque in naves, Caes.: aeris magnum pondus ad militarem usum in————naves, Caes.: omnia sauciata corpora in rates, Sall. fr.: exercitum Brundisii, Cic.: milites vetustissimā nave, Suet.: navis, in qua est impositus, Lact.: ut semel imposita est pictae Philomela carinae, Ov.: quo (damit desto) maior numerus militum posset imponi, Caes.: per istos quae volebat clam imponenda, Cic. Verr. 4, 23. – β) als mediz. t. t. = einen Verband, ein Heilmittel usw. auf ein Glied, eine Wunde auflegen, fibulas (vulneri), Cels.: spongiam vulneri, Cels.: medicamentum, Cels.: apta dolori medicamina, Dict. – u. so imponi, v. Heilmitteln, aufgelegt werden, vulneribus od. in vulnera, Plin.: super umbilicum contra tormenta vulvae, Plin. – γ) als t. t. der Baukunst, ein Stockwerk aufsetzen, supra suum aedificium, Paul. dig. 8, 2, 24. – B) übtr.: 1) über etw. als Aufseher, Wächter (Wache), Befehlshaber aufstellen, setzen, vilicum, Cic.: consulem populo, Cic.: regem Macedoniae, Liv.: alqm legionibus, Tac.: custodem in hortis (in den G.) fructus servandi gratiā, Nep.: centuriones ad portas oppidi et custodias, Auct. b. Afr. – 2) auflegen, auferlegen, mit dem Nbbegr. des Lästigen = aufbürden, frenos animo alcis, Liv. – in alqm onus hoc omne, Plaut.: alci onus, Cic.: alci labores, Caes.: vectigal agris, Cic.: stipendio insuper imposito, Liv.: alci negotium, Cic.: leges, Cic.: consul est impositus is nobis, quem etc., Cic.: invidiam belli consuli, Sall. – alci impositum est m. Infin., Verg. Aen. 8,————410. Sil. 10, 656. – 3) jmdm. etwas aufheften, -aufbinden (einen Bären aufbinden), etwas weismachen, d.i. jmd. hinters Licht führen, hintergehen, täuschen, m. bl. Dat., praefectis Antigoni, Nep.: Herculi minime vafro, Sen.: Catoni egregie, Cic.: aliis, Sen.: morbo, Sen.: so auch si mihi imposuisset aliquid (Nom.), wenn ich durch irgend etwas getäuscht worden wäre, Cic. ad Att. 15, 26, 4. – impers., utcumque imponi vel dormienti posset, Petron. 102, 4. Vgl. übh. Jordan Cic. Caecin. p. 251 sq.III) an etwas setzen, legen, A) eig.: claves portis, Liv.: manum calathis, Ov. – B) übtr.: 1) im allg.: extremam manum imponere alci rei, Verg., od. ultimam manum, Vell., od. summam manum, Plin., od. manum supremam, Ov., die letzte Hand anlegen, zu Ende bringen: impensam alci rei, Kosten auf etwas verwenden, Liv.: finem imponere alci rei, Liv., od. clausulam, Colum., ein Ende setzen, machen: finem imponere bello, Tac.: modum alci rei, Maß und Ziel setzen, Liv. – 2) gleichs. »anfügen«, a) im guten Sinne = beilegen, alci nomen imponere, teils mit Genet. des Namens, huic praedae ac direptioni cellae nomen, Cic.: vitiis virtutis nomen, Quint.: teils m. Acc. des Namens, etiam nomen ei rei, quod ante non fuerat, κατάληψιν imposuit, Cic.: filiis duobus Philippum atque Alexandrum et filiae Apamiam nomina imposuerat, Liv. – so auch imp. cognata vocabula————rebus, Hor.: Scipionem, Afranium nusquam latrones et parricidas, quae nunc vocabula imponuntur, saepe ut (wie) insignes viros nominat, Tac. – imp. maiestatem verendam, Ov. – b) im üblen Sinne = zufügen, antun, verursachen, alci vulnus, plagam, vim, Cic.: labem, Liv. – ⇒ Archaist. Perf. inposivi, Caton. orat. fr. bei Fronto epist. ad Anton. Imper. 1, 2. p. 100, 7 N.: imposivit, Plaut. rud. 357. Cato orat. 2. p. 37, 8: Infin. Perf. imposisse, Plaut. most. 434. – Partic. Perf. synkop. impostus, Lucr. 5, 543. Verg. Aen. 9, 716. Iuvenc. 1, 514 u.a. Dichter. -
6 impono
impōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (arch. forms of the perf. imposivit, Plaut. Rud. 2, 3, 27:I.imposisse,
id. Most. 2, 2, 4; sync. form of the part. perf. impostus, a, um, Lucr. 5, 543; Verg. A. 9, 716; Val. Fl. 4, 186; Prop. 5, 2, 29; Stat. Th. 1, 227 al.), v. a. [in-pono], to place, put, set, or lay into, upon or in a place (very freq. and class.); constr. usu. with aliquid in aliquam rem or alicui rei; rarely in aliqua re or absol.Lit.A.In gen.: pedem in undam. Plaut. Most. 2, 2, 4:B.hunc in collum,
id. Pers. 4, 6, 10:aliquem in rogum,
Cic. Tusc. 1, 35, 85; cf.:in ignem imposita'st: fletur,
Ter. And. 1, 1, 102:omnem aciem suam redis et carris circumdederunt: eo mulieres imposuerunt,
Caes. B. G. 1, 51 fin.:milites eo (i. e. in equos),
id. ib. 1, 42, 5:aliquid in foco Lari,
Plaut. Aul. 2, 8, 16:coronam auream litteris,
Cic. Fl. 31, 76; cf.:collegae diadema,
id. Phil. 5, 12:operi incohato fastigium,
id. Off. 3, 7, 33:pondera nobis,
Lucr. 5, 543:serta delubris et farra cultris,
Juv. 12, 84:clitellas bovi,
Cic. Att. 5, 15, 3:juvenes rogis,
Verg. G. 4, 477:artus mensis,
Ov. M. 1, 230:aliquid mensis,
id. F. 2, 473: natum axi (i. e. in currum). Stat. Th. 6, 321:frontibus ancillarum vittas,
Juv. 12, 118:ali quem mannis,
Hor. Ep. 1, 7, 77:aliquem jumento,
Gell. 20, 1, 11:Pelion Olympo,
Hor. C. 3, 4, 52:arces montibus impositae,
id. Ep. 2, 1, 253; cf. id. C. 4, 14, 12:impositum saxis Anxur,
id. S. 1, 5, 26:celeri raptos per inania vento Imposuit caelo,
placed them in the heavens, Ov. M. 2, 507:(Romulum) ablatum terris caelo,
id. ib. 14, 811:hoc metuens molemque et montes insuper altos Imposuit,
Verg. A. 1, 62; cf.:pedem super cervicem jacentis,
Curt. 9, 7 fin.:haec super imposuit liquidum aethera,
Ov. M. 1, 67:ei jus est in infinito supra suum aedificium imponere,
to build, Dig. 8, 2, 24:pontibus praesidiisque impositis,
Tac. A. 2, 11:pons lapideus flumini impositus,
Curt. 5, 1, 29:quidvis oneris impone, impera,
Ter. And. 5, 3, 26; id. Phorm. 3, 3, 29:nec peredit Impositam celer ignis Aetnam,
Hor. C. 3, 4, 76:diadema imposuit,
Quint. 9, 3, 61:pars togae, quae postea imponitur,
id. 11, 3, 140. —In partic.1.Naut. t. t., to put on board ship, to embark; with in and acc.:2.quicquid domi fuit in navem imposivit,
Plaut. Rud. 2, 3, 27: in quas (naves) exercitus ejus imponi posset, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 1:legiones equitesque Brundisii in naves,
Caes. B. C. 3, 14, 1:aeris magno pondere in naves imposito,
id. ib. 3, 103, 1.—With dat.:et nos in aeternum Exsilium impositura cymbae,
Hor. C. 2, 3, 28:ut semel imposita est pictae Philomela carinae,
Ov. M. 6, 511.—With adv.:deprehensis navibus circiter quinquaginta atque eo militibus inpositis,
Caes. B. G. 7, 58, 4:scaphas contexit, eoque milites imposuit,
id. B. C. 3, 24, 1. — With abl.: vetustissima nave impositi, Caes. ap. Suet. Caes. 66. — Absol.:ipsi expediti naves conscenderent, quo major numerus militum posset imponi,
Caes. B. C. 3, 6, 1:cum Crassus exercitum Brundisii imponeret,
Cic. Div. 2, 40, 84:signa nostra velim imponas,
id. Att. 1, 10, 3:per istos quae volebat clam imponenda curabat,
id. Verr. 2, 4, 10, § 23.—Med. t. t., to apply a remedy externally:3.alium imponitur in vulnera,
Plin. 20, 6, 23, § 50:porrum vulneribus,
id. 20, 6, 21, § 47:raphanos super umbilicum contra tormenta vulvae,
id. 20, 4, 13, § 27:imponuntur et per se folia,
id. 23, 7, 71, § 138.—Of animals, to put the male to the female:II.asinum equae,
Col. 6, 36, 4; 7, 2, 5.—In mal. part., Juv. 6, 334.Trop.A.In gen., to put or lay upon, to impose; to throw or inflict upon; to put, set, or give to:B.culpam omnem in med inponito,
Plaut. Mil. 3, 3, 54: cujus amicitia me paulatim in hanc perditam causam imposuit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, 1:ne magnum onus observantiae Bruto nostro imponerem,
Cic. Att, 13, 11, 1:onus alicui,
id. Fam. 6, 7, 6; 13, 56, 1; id. Rep. 1, 23; cf.:plus militi laboris,
id. Mur. 18, 38:graviores labores sibi,
Caes. B. C. 3, 74, 2:illi illud negotium,
Cic. Sest. 28, 60:vos mihi personam hanc imposuistis, ut, etc.,
id. Agr. 2, 18, 49; cf. Anton. ap. Cic. Att. 10, 10, 2:si mihi imposuisset aliquid,
Cic. Att. 15, 26, 4:ego mihi necessitatem volui imponere hujus novae conjunctionis,
id. ib. 4, 5, 2; cf. id. Sull. 12, 35:mihi impone istam vim, ut, etc.,
id. Verr. 2, 2, 60, § 138:rei publicae vulnera,
id. Fin. 2, 24, 66; so,vulnus rei publicae,
id. Att. 1, 16, 7:plagam mortiferam rei publicae,
id. Sest. 19, 44:quibus injurias plurimas contumeliasque imposuisti,
id. Verr. 2, 4, 9, § 20:injuriam sine ignominia alicui,
id. Quint. 31, 96; cf. id. Rep. 1, 3:servitus fundo illi imposita,
id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:servitutem civibus,
Sall. Or. ad Caes. 2:belli invidiam consuli,
id. C. 43, 1:leges civitati per vim imposuit,
Cic. Phil. 7, 5, 15:leges alicui,
id. ib. 12, 1, 2; id. Rep. 1, 34; cf.:saevas imponite leges, ut, etc.,
Juv. 7, 229:nimis duras leges huic aetati,
Cic. de Or. 1, 60, 256:huic praedae ac direptioni cellae nomen imponis,
assign, give, id. Verr. 2, 3, 85, § 197:nomen alicui,
Liv. 35, 47, 5; Quint. 8, 3, 7; Tac. A. 4, 34; 14, 39 et saep.; cf.:imponens cognata vocabula rebus,
Hor. S. 2, 3, 280:finem imponere volumini,
Quint. 9, 4, 146:finem spei,
Liv. 5, 4, 10:clausulam disputationi,
Col. 3, 19, 3; cf.: quasi perfectis summam eloquentiae manum imponerent, gave the last touch to, Quint. prooem. §4: summam manum operi,
Plin. 36, 5, 4, § 16; Sen. Ep. 12, 4; Vell. 2, 33, 1; 2, 87, 1; Gell. 17, 10, 5; Quint. 1 prooem. 4:extremam manum bello,
Verg. A. 7, 573:manum supremam bellis,
Ov. R. Am. 114:modum alicui,
Liv. 4, 24, 7:modum dolori,
Plin. Ep. 9, 13, 16:modum divortiis,
Suet. Aug. 34.—Prov.:imponit finem sapiens et rebus honestis,
Juv. 6, 444 (453).—In partic.1.To set over, as overseer, commander, etc.:2.si emimus, quem vilicum imponeremus, quem pecori praeficeremus,
Cic. Planc. 25, 62:consul est impositus is nobis, quem, etc.,
id. Att. 1, 18, 3:Lacedaemonii devictis Atheniensibus triginta viros imposuere,
Sall. C. 51, 28:Macedoniae regem,
Liv. 40, 12, 15; cf.:Masinissam in Syphacis regnum,
id. 37, 25, 9:Cappadociae consularem rectorem,
Suet. Vesp. 8:quid si domini milites imperatoribus imponantur?
Liv. 45, 36, 8:itaque imposuistis cervicibus nostris sempiternum dominum (deum),
Cic. N. D. 1, 20, 54 (al. in cervicibus).—To lay or impose upon, as a burden, tax, etc.: omnibus agris publicis pergrande vectigal. Cic. Agr. 1, 4, 10:3.vectigal fructibus,
id. Font. 5, 10:stipendium victis,
Caes. B. G. 1, 44, 5:tributa genti,
Suet. Dom. 12; so, tributi aliquid alicui, id. Calig. 40; cf.:tributum in capita singula,
Caes. B. C. 3, 32, 1:frumentum,
Cic. Att. 15, 10:nulla onera nova,
Hirt. B. G. 8, 49 fin. —Alicui, to impose upon, deceive, cheat, trick (= frustror, fallo, fraudo, circumvenio):Catoni egregie imposuit Milo noster,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 5:si mihi imposuisset aliquid,
id. Att. 15, 26, 4: populo imposuimus et oratores visi sumus, id. ap. Quint. 8, 6, 20 and 55:praefectis Antigoni imposuit,
Nep. Eum. 5, 7; Plin. Ep. 3, 15, 3:facile est barbato inponere regi,
Juv. 4, 103:falluntur quibus luxuria specie liberalitatis imponit,
Tac. H. 1, 30.— Pass. impers.:utcumque imponi vel dormienti posset,
Petr. 102. -
7 bos
bōs, bŏvis (prob. orig. form of nom. bŏ-vis, like bovare for boare, Petr. 62, 13; cf. Varr L. L. 8, § 74 Müll., where, acc. to Cod. B., the read. should be: nunc in consuetudine aliter dicere pro Jovis Juppiter, pro Bovis Bos, pro Strus Strues.—Hence, gen. plur. bŏvĕrum, Cato, R. R. 62 Schneid. N. cr.; cf. Varr. L. L. l. l.: alios dicere Boum greges, alios Boverum; v. Juppiter, nux, rex, sus, and Schneid. Gr. 2, p. 171.— Regular gen. boum very freq.;I.uncontracted form bovum,
Cic. Rep. 2, 9, 16 Halm; Cod. Sang. Colum. 6, 17, 6; 6, 37, 11, and Cod. Reg. ib. 6, 38, 4; cf. Prisc. p. 773 P.— Dat. plur. contr. bōbus, Hor. C. 3, 6, 43; id. C. S. 49; id. Epod. 2, 3; Cic. N. D. 2, 63, 159, twice; cf. Prisc. p. 773 sq. P.; but more freq. and class. būbus, even Cato, R. R. 6, 3; 54, 1; 54, 60; 54, 70; 54, 73;once bŭbŭs,
Aus. Epigr. 62, 2; cf.on the other hand,
Serv. ad Verg. E. 8, 86.—Exs. of the uncontracted form bovibus are entirely. wanting; v. Neue, Formenl. 1, 280 sqq.; 1, 289), comm.; generally masc. in prose (hence, femina bos, Varr. R. R. 2, 1, 17; Liv. 25, 12, 13; 27, 37, 11; Col. 6, 24, 3; Plin. 8, 46, 71, § 186; Tac. G. 40) [from the root bo-, prop. the roaring, kindr. with Gr. bous, bôs; Sanscr. gō, gu].An ox, a bull, a cow; described by Plin. 8, 45, 70, § 176 sq.; Cato, R. R. 70 sq.; Varr. R. R. 1, 20, 1; 2, 1, 12 sq.; 2, 5, 7.—In gen.: quia boves bini hic sunt in crumenā, [p. 248] i. e. the price of them, Plaut. Pers. 2, 5, 16:II.Olympiae per stadium ingressus esse Milo dicitur, cum umeris sustineret bovem,
Cic. Sen. 10, 33:consimili ratione venit bubus quoque saepe Pestilitas,
Lucr. 6, 1131:quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori,
Verg. G. 1, 3:bos est enectus arando,
Hor. Ep. 1, 7, 87; Verg. G. 3, 50 sq.; Col. lib. 6; Pall. Mart. 11, 1 sq.—In fem.:actae boves,
Liv. 1, 7, 6:bove eximiā captā de grege,
id. 1, 7, 12; Ov. M. 8, 873; so,torva,
Verg. G. 3, 52:cruda,
Hor. Epod. 8, 6:intactae,
id. ib. 9, 22:formosa,
Ov. M. 1, 612:incustoditae,
id. ib. 2, 684:vidisti si quas Boves,
id. ib. 2, 700:forda, fecunda,
id. F. 4, 630 and 631 al. —Prov.: bovi clitellas imponere, to put a pack - saddle upon an ox, i. e. to assign one a duty for which he is not qualified, old Poët. ap. Cic. Att. 5, 15, 3 (in the form non nostrum onus:bos clitellas (sc. portabat),
Quint. 5, 11, 21 Spald.); cf.:optat ephippia bos, piger optat arare caballus,
Hor. Ep. 1, 14, 43; and Amm. 16, 5, 10.—Humorously, for a whip cut from neat ' s leather, a raw hide:ubi vivos homines mortui incursant boves,
Plaut. As. 1, 1, 20: bos Lucas, the elephant; v. Lucani, D.—A kind of sea-fish of the genus of the turbot, Plin. 9, 24, 40, § 78; Ov. Hal. 94; cf. Plin. 32, 11, 54, § 152. -
8 clitellae
clītellae, ārum f.вьючное седло для ослов и мулов Pl, C, H etc.bovi clitellas imponere погов. C, Q, Amm — см. bos -
9 clitellae
clītellae, ārum, f., a pack-saddle put upon beasts of burden, especially upon asses, a sumpter-saddle, Plaut. Most. 3, 2, 91; Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 13, 40; Hor. S. 1, 5, 47; id. Ep. 1, 13, 8; Phaedr. 1, 15, 8.—Prov.: bovi clitellas imponere; v. bos, I.—II.Meton.A.The name of a place in Rome: clitellae dicuntur etiam locus Romae propter similitudinem, et in Viā Flaminiā loca quaedam devexa subinde et accliva, Paul. ex Fest. p. 59, 15 Müll.—B.An instrument of torture: est etiam tormenti genus eodem nomine appellatum, Paul. l. l.
См. также в других словарях:
Ochs — 1. Abgetriebene Ochsen geben zähes Fleisch. 2. Alt ochsen tretten hart. – Franck, II, 14b; Lehmann, II, 27, 32; Körte, 4637; Braun, I, 3116. Die Russen: Ein alter Ochs tritt fest auf, das Kalb springt von einer Seite zur andern. (Altmann VI,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Hofarbeit — 1. Hofarbeit ist Todtschlag der Zeit. Von den Frondiensten. Menschen und Thiere wetteiferten miteinander darin, an einem Tage so wenig als möglich zu thun. *2. Eine Hofarbeit thun. Uneigentlich gezwungen, daher oberflächliche, schlechte Arbeit;… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schnee — 1. An den alten Schnee denkt man nicht meh. Schwed.: Fram faren snö är snart glömder. – Seent tala om den snön som i fjol föll. (Grubb, 646.) 2. Aus Schnee wird nichts als Wasser. Holl.: Van sneeuw kan niet dan water voortkomen. (Harrebomée, II,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon